Portakal Ağacı ailesinin Kaz Dağlarının eteklerinde Zeytin Ağacı ailesi ile geçirdiği tatil günleri sona erdi. Dönüş yolunda Yalova'ya uğrayınca babamların bahçesindeki sebze hasadına da yetişme imkanını yakaladık.
Benim minik domateslerle başlayan sebze bahçesi hayallerim nihayet bu sene babamın bahçenin bir kısmını bostana çevirmesiyle gerçek oldu. İlk başlarda "seneye artık bostan ekmeyiz, çok zor oluyor, çabana değmiyor" desek de son birkaç haftadır dallarından sarkan sebzeleri gördükçe bu fikrimizden vazgeçtik. Çok fazla büyük olmasa da toprak o kadar bereketli ki her hafta 4 aileye yetecek kadar sebze toplanıyor her hafta.
Bahçenin tek karpuzu çok şirin duruyordu, bu yüzden kavunları birer ikişer toplasak da karpuzu koparmaya kıyamadık.
Dünün en güzel etkinliği ise artık toplanma zamanı gelen mısırları ailenin erkeklerine toplatıp
hepsini sonradan kocaman bir kazanın içinde pişirmekti. Mısırların fabrikalarda üretildiğini sanan çocukların yetiştiği bir dünyada bu ufacık sebze bahçeleri beni umutlandırıyor. İleride Meryem ve onun yaşıtlarındaki çocuklar belki bu kişisel çabalar sayesinde bizden çok daha önce öğrenecekler hangi sebzenin nasıl yetiştiğini ve hangi emeklerle büyütüldüğünü. Belki de ona göre özen gösterecekler sofralarına gelen her bir yiyeceğe…
zeynep seda,
ben yazana kadar sanırım sen incirleri çoktan toplamış olmalısın ama eşimle biraz önce yazını okuduk ve eşim aydınlı ve diyorki incirlerin muhtemelen güz inciriymiş yani ekim kasımda erermiş.Ama reçel yaptıysanda çok güzel oluyor bence incir reçeli reçellerin en güzeli mis gibi kokusuyla afiyet olsun.
benim sevdiğim yemek tarifleri anlatım çok hoş yapılan yemeklerin tadı bi harika…bence fazla lafa gerek yok çok hoş yemek tarifleri
herkese merhaba portakal ağacıyla tanışalı 1 hafta oldu!!!işte düzenlediğimiz haftalık yemek tarifi köşesine bişeyler ararken tesedüfen tanıştım ve portakal ağacı sayesinde mutfağa girdim…hatice sana çok ama çok teşekkür ederim..mayalı poğaça ve tiramisuyu denedim süper oldular…bende köyde yetiştim…özellikle domatesi dalınlan koparıp koklayakoklaya yemeği çok özlüyorum…
Çok güzel:)
🙂 Hatice teşekkür ederim. açıkçası “annem gibi konuşmuşsun sözünü” çok hoş bir iltifat olarak alıyorum.
insan yaşlandıkça annesine yakınlaşıyor bence. hem söylem açısından, hem duygular bakımından. ama ben sadece küçük sıkıntıları büyütüp büyük mutlulukları ıskalamamanı isteyen bir abla gibi konuştum diyorum…yoksa senin benim annelerimiz gibi (yani yaşadığı yılları engin tecrübeye dönüştürebilen, ömür tüketmiş değil gerçekten yaşamış ve yaşatmış olan anneler gibi) konuşabilmek, davranabilmek için bi fırın ekmek yemek lazım…
sevgiyle kal…
safiye
herkesin miraç kandili mübarek olsun,herkesin duaları kabul olsun.
s.a. hepsi süper görünüyor Hatice Abla,,,bnm pek alışık olmadığım lezzetler ama değişiklikte ferahlık vardır dimi(yemek için de olsa) 🙂 hayırlı kandiller…Allah a emanet ol…
http://www.blogcu.com/ladybird
Sevgili Hatice, sana göndermek istediğim bir tarif var nereye göndermeliyim. Buradan mı yazsam? forumamı ?
merhaba, portakal ağacı ile birkaç gün önce tesadüfen karşılaştım çok ilgimi çekti. daha henüz tariflerden denemeye fırsat bulamadım ama sürekli takipteyim. mutfak kabiliyetim yoktur pek portakal ağacı ile hevesleniyorum.herşey çok samimi ve çok güzel.teşekkürler
Merhaba,
Evliliğin hayırlı olsun. Tariflerini severek deniyorum ve bahçe fotoğraflarına bayıldım. Mutluluklar.
bende annemin bahçesinden topladığım kabakla oğluma yemek yapıp aynı gün içerisinde yedirdiğimdeki hazzı bugün gibi hatırlıyorum herşeyin yeri çok farklı bence hatice ve birbirine karıştırmamak bence en güzeli..her döneminde ayrı güzelliği var evliliğin ilk yıllarıda çok güzel sonrasıda…sevgi olunca değişen hiç birşey olmuyor..oğlumuz bu yıl 1.sınıfa başlıyor evimizde tatlı bir telaş ve mutluluk var Allah sanada nasip etsin o günleri inşallah..birde o karpuz için bence özel bir gün yapın ve herkeze bölüştürüp ailece afiyetle yiyin.. mutluluklar..
merhaba hatice çok şanslı olduğunu sana kimse söyledimi hayatda en büyük zevk aldığım olaylardan birisi bu görüntüler böyle bir şeyler yaşadığın için çok şanslısın kesinlikle o bahçeyi lütfen yıkmayın sevgiler
canımmmmm….
guzel yuzunu kızartmayı hıccccc ıstemezdım….
evet tek hayalım sebze ve meyvelerımı yetıstırecegım…sevdıklerımle paylasabılecegım guzel bahcelı bır ev ama…
dedıgın gıbı….gercekten oncelık verılecek tek deger …sevdıklerımın hep yanımda olması ve…savasın…maddı manevı yoklugun ımtıhan oldugu bu dunyada bu gunu…bu anı…. aramamak….keske odul olarak bu verılecek olsa tek bunu ısterdım…ama yanında senın…ve senın vesılenle tanıdıgım sızlerın sevgısınıde….
ama bu ancak duamla mevlamdan ısteyebılcegım sey oldugu ıcın…beşer hayattan sadece hatıcenın yanıbasında bır bahce dıyebıldım :)….
sakın kızarma…bızler senın mutlu olmanı ısterız…senın bızlerı kucucuk …ama buyuk dokunuslarla mutlu ettıgın gıbı…
sevgıler…kocaman mutluluklar senın olsun….
Sevgili Benan,
kızardım yorumunu okuyunca, dilerim hayat hepimize dilediğimiz ödülleri sunar. Doğrusu ben nasıl bir ödül dileyeceğimi bile bilmiyorum. Bugün kimin olduğunu maalesef hatırlayamadığım bir sitede devamlı geçmişe özlem duyduğumuzu, aslında o geçmişte de hep bugünlerin özlemini çektiğimizi okudum.Sanırım benim ödülüm anın değerini bilebilmek olacak…
Ebru, dediğin gibi ben de çok özlemişim, ne güzelmiş domatesin kokusunu almak.
Doğa, bizim de ters aşılanmış bir karadutumuz var, kıpkırmızı bıraktığım dutları bir türlü olgunaşmış bulamıyordum. Anlaşıldı kimin kaptığı:)
Eylül, amin amin…
Dilek, babam “sebzeler gelecek sene gene ekelim diye kendi promosyonlarını yapıyor” diyor bu olaya:)
Neclanur, dalından yeni koparıp öğleden sonra güneinde çekibnce böyle oluyor:)
Hoşbulduk Zerrin, dilerim vatan özlemin tez zamanda biter…
Mine, hoşbulduk, domatesler için de teşekkürler:)
İlda, baharatçılarda bulabilirsin boyaları.
Dilek, bizim evin bahçesi sebze yetiştirmeye pek uygun değil ama dediğin gibi eylülle beraber saksıları otlarla doldurmayı planlıyorum.
Susam, kaldı gerçekten karpuz, kötü olursa diye üzülüyorum şimdi:) Ben de güzel bir hafta diliyorum sana.
Ayten, içim acıdı okurken. Dilerim sizin eviniz ileride çocuklarınız için hep yeniden uğramak isteyecekleri bir baba evi olur. Benim ciddi iş adamı babacığım bile beni düğün günü evden uğurlarken mahsundu. Her zamanki soğukkanlılığı ile “annene sarıl, ablanı da öp, kardeşini unutma” derken içimden gülümsüyordum hala düzenini koruyor diye ama videolara bakınca yüzündeki asıl ifadeyi yakalayabildim ancak…
Papatya, rica ederim, ben de senin o yazından çok etkilendim. Teşekkür ederim beni uyandırdığın için.
Zeynep, hoşbulduk!
Aslı, ben hala buzdolaplarını eskisi gibi karıştırıp annemin pazardan aldığı meyveleri görünce “yaşasın!” deyip atlıyorum:) Umarım hep böyle kalabilirim. Bir de en güzeli annemin arayıp “mantı yaptım, bir tepsi de sizin için hazırladım, geçerken alın” deyişini duymakmış 🙂
Şükran, dilerim hiç birimizin ağız tadı bozulmaz. Bizim elimizde değil mi aslında bu tadı koruyabilmek? Eskiden düşündüğünü anında söyleyen karşısındakinin tepkisini çok da takmayan biriydim ama zamanla fark ediyorum ki karşınızdaki de size göre davranıyor…
Safiye, çok sevdim yazını aynı annem gibi konuşmuşsun. Ben bugün dert yakınırken zamanla alışacaksın diyordu sakin sakin:)
Betül, biz de önce bir gezip sonra topluyoruz her şeyi:) Dilerim hepimizin hayatı mutlulukla dolu olur.
Şebnem, en çok biber oluyor bizde de. Ne yaramaz o biberler, her tarafı kaplıyorlar:)
Şerife, çok teşekkürler!
Sezin, hoşgeldin sen de!
Serpil, bizim de böyle birşeye kavuşmamız epey zaman aldı. Dilerim senin kavuşman daha hızlı olur…
sevgili Hatice
Ne kadar şanslısın.. böyle bir bahçeye sahip olup dalından koparıp yemek..maalesef birçoğumuz buna sahip değiliz..pazara gidip aldığımızda daha tazeymiş gibi geliyor ama dalında koparıp yemek bir başka..benimde en çok hasret çektiğim dut ağacıdır. diğerlerini yine de alıp yiyoruz ama dutu dalından yemek bir başkadır..manavlarda var alıyoruz ama dalındaki gibi değil..çocukluğumuzda biraz olsun dalından meyve yeme şansına sahip olmuştuk ama benim çocuğum bunu tadamadı mamalesef..
sana dünde yorum yazmıştım haticeciğim ancak sitede bulamadım. sitede yeni olduğum için çok anlayamıyorum daha ne nerden çıkıyor. yeni zannettiğim bi tarif yada yorum 25 temmuz 2005 tarihli çıktı:) ama çözeceğime eminim çünkü ben bir mutfak kurduyum.
İyi ki buldum seni…
görüşmek üzere
sitedeki herkeze de selamlarrr
Merhaba Hatice,
Siten, yanilmiyorsam, bugun 3 yasinda degilmi? Seni bu guzel siten, sicak anlatimin, tatli tariflerin dolayisiyla kutluyor, basarilarinin devamini diliyorum. Umarim esinle ve tum sevdiklerinle cok mutlu olursun.
Sevgiler, Serife
hoşgeldin haticecim tatilin baya güzel geçmiş maşallah bahçeden toplanan her sebze ve meyve çok güzel oluyor bizimde terasımızda annem biber ve domates ekmiş biberleri topluyoruz ama daha domatesler çok küçük ama biberin lezzetine diyecek yok a birde asmamız var üzerinde dört salkım üzüm annem elletmiyor tabiki tekrar hoşgeldin canım
merhabalar
Güzel bir bahçeden taze meyve ve sebze koparıp yemek kadar güzel birşey yoktur. O domateslerin kokusunu içimde hissettim resmen. her anneme gittiğimde ilk yaptığım şey annemin bahçesini şöööyle bir dolaşmak oluyor. ( ne garip annemin bahçesi dedim.Oysaki 5 sene öncesine kadar bizim bahçemiz diyordum.)
Gerçek hayata alışmak bir anda gerçekten zor oluyor Hatice. Mutluluğun ömür boyu artarak devam etmesi dileği ile canım.
Sevgiler hoşçakal….
hoşgeldin,
Hatice’cim senin endişelerini kusura bakma ama anlamakta biraz zorlanıyorum ama sonra sonuçta yeni bir hayat, hayatında birçok şey değiştiği için o meşhur adaptasyon sürecini (bazı arkadaşların deyimiyle “yeni hayat”) yaşadığına inanıyorum. ne demek istiyorum: asla sana iltifat falan olsun diye demiyorum ama sen ki yemek yapma konusunda bu kadar yetenekli, hem yetenekli hem istekli bir insansın..sen ki yemek lezzeti kadar sunuma da çok değer veren bir insansın artık sen de yemekli misafir ağırlamaktan veya annenin mutfağı kadar düzenli olamamaktan endişelenirsen bu konularda hiç ilgisi, bilgisi olmayan ne yapsın?
Hatice’cim, bırak mutfağın biraz dağınık olsun ne çıkar, ileriki yıllarda daha çok vaktin olur toplamak için 🙂 evliliğin ilk günlerinin tadını çıkar. 3 yıllık evliyim ve eşimi her geçen gün daha çok seviyorum, çok şükür son derece mutlu, huzurlu bir hayatım var, (umarım senin ki de en az bizimki kadar güzel olur) ama buna rağmen diyorum ki evlilik hayatımın en güzel günleri ilk bir yıldı 🙂 her şey zamanla tıkır tıkır yerine oturuyor zaten. düzeni de sağlıyorsun evinde çok kalabalık gruplara çok başarılı organizasyonlar da yapıyorsun. yeter ki iç huzurun olsun, -evin zaman zaman dağınık olabilir- yeter ki kafan dağınık olmasın diye düşünüyorum.
gülen yüzünüzün hiç solmamasını diliyorum.
sevgili hatice,kıskanmadım desem yalan olur…!!??tanrı, bu sevgi dolu bereberliğinizi ömür boyu sürdürsün..yaşamın acı tatlı günleri böyle paylaştıkça güzel..mısır kazanından bende yemiş kadar oldum..çok güzel çekmişsin.. dumanları tüte tüte..ağzınızın tadı hiç bozulmasın..sevgiyle kalın..şükran
Benim de domatesleri görünce içim cızz etti..
mevsim öncesi yaza hazırlık yapan kayınvalidem ve kayınpederim geldi aklıma..onların da çeşmede yazlıklarının kocaman bir bahçesi var..ilk evlendiğim yıl çok şaşırmıştım hazırlıklarına..hiç boş kalmamacasına bahçe bellerdiler..”yorulmadınız mı artık kendinizi paraladınız” desemde onlar bana el sürdürmeyip “sen afiyetle yiyesin diye çalışıyoruz” derlerdi..
o zamanlar anlamamıştım ama sebze ve meyveler ilk kendilerini gösterdiklerindeki heyecanım ve onları dalından koparıp soframıza “aş” olarak dönüşümüne bizzat şahit oluşum beni mest etmişti..tanrının mucizesiydi gördüklerim..
şükretmem gerektiğini hatırlattı bana..
o ne tarif edilmez lezzettir..
mutluluğun tanımıdır belki de..
resimleri görünce bahçenin kokusu burnumda tüttü..
neyse ben de sana gerçek dünyaya hoşgeldin demek isterim hatice..
ama bu gerçek dünyada ailenin evinde istediğin gibi buzdolabını açabilmeni ve asla ailenden yabancılaşmadan herşey hala eskisi gibiymiş gibi davranabilmeni diliyorum..çünkü ben babamların evi ya da bizim ev diye ayıramıyorum hala..her ikisi de benim sıcacık yuvam..yuvamı seviyorum..ikisini de..
allah seni sevdiklerinden ve bizlerden ayırmasın..
sevgiler..
selam hatice, hoşgeldinnn!!
Sevgili Hatice,
kendi bahcende sebze yetistirmenin de keyfi bir baska ama senin “umut vaad eden cocuklar icin soylediklerin” daha cok hosuma gitti.
“Mısırların fabrikalarda üretildiğini sanan çocukların yetiştiği bir dünyada” derken ne kadar guzel tanimlamissin icinde bulundugumuz kosullari. Ben de gecenlerde “cocuklara herseyi ogretmeli” baslikli bir yazida buna deginmistim. Bence bu bahcede domates, biber yetistirmekten cok daha hassas bir konu. Cunku gelecege ve gelecek nesilleri bir yatirim demek, onlari bilinclendirmek, duyarsizliktan uzak tutmaz, herseyi dogal haliyle ogretmeye calismak.
Zaten hassas oldugumn bu konuya deginmen hosuma gitti 🙂 Sevgilerle…
Dalından kopmuş sebzeler nefis görünüyor!Yaklaşık bir aydır takip ediyorum bloğunu eğer yeni resim ve yazı yoksa sanki bir sevdiğimi görememişim gibi hüzün kaplıyor içimi.Evet baba evinden ayrılmak çok zordur.Hele o evde baba ve anne yoksa ve geride senden küçük kardeşler bıraktınsa daha da acı gelir ayrılmak.Evlenince eşimin ailesi ile oturduk 2-3 sene sonra İstanbul’a taşınmak zorunda kaldık ve ikinci babaevimden de ayrılmak zorunda kaldım ve hala alışamadım.Ne zaman gitsem içim burkulur.Siten insana dost eli uzanmış gibi!…
İyi akşamlar Hatice hoşgeldin güzel fotoğraflarla geri döndün en çok özlediğim şeylerden birisi bahçeden dalından kopararak sebze meyve yemek.tadı ve kokusu gerçekten bambaşka.Karpuz resmine bayıldım gerçekten insan kopartmaya kıyamaz 🙂 bu güzellikleri bizlerle paylaştığın için teşekkürler Hatica sağlıklı mutlu bir hafta diliyorum.
Ne guzel degil mi kendi elinle ektigin citir citir tazecik sebzelerin hasadini yapmak bir de uzerine onlari yemek.Oh bir de sut misirlar var ne guzel, ne guzel 🙂 Bilmiyorum yeni evinin bahcesi var mi ama sen eminim saksida bile olsa baslarsin birseyler yetistirmeye 🙂 Di di di yaparak soguk Ingiltere’den selamlar. Sicaklari siz aldiniz soguk ve yagmur bize kaldi 🙂
http://www.berceste.blogspot.com
Benim kucucuk bir sorum war… Teyzemin kizina gida boyasi ismarlamistim {o bu sene turkiyeye gitti} ama hic bir yerden bulamayip gelmis!!
Simdi nerede satiliyor gida boyalari ki??
Kendim gittigimde alirim.
Cok tesekur..Bahceniz cok guzel..burdada enistem {yani \hollandada} bahcesi war oda kabak, dolmalik biber, fasulye, maydanoz… Cok guzel oluyor topluyup hemen yemek yapiyoruz aksama bahcede yiyoruz..
\optum.bye
Hosgeldin Hatice. Domates karesi cok guzel cikmis.
hoşgeldin haticeciğim… gurbetten vatan özlemini fotoğraflarla gideriyorum. allaha emanet ol sevgi ve sağlıcakla kal….
MERHABA Sizin ve sevgili arkadaşların sıcak,samimi yorumları çok hoşuma gidiyor.Sayfanın açılmasıyla o capcanlı resimleri görmek bi harika…Dumanı üstünde mısırların, resmi çok güzel,nasıl oluyorda bu kadar canlı olabiliyor:)Paylaşımlarınız için çok teşekkürler
Hatice’cim bizi meraklandırmıştın ama harika görüntülerle döndün tekrar. Bahçeye ekerken çok zor geliyor bidaha ekmem diyorsun ama böyle dalları kontrol ederken aa bitane daha olmuş demek gerçekten eğlenceli ve lezzetide pazardakinden farklı oluyor yani değiyor.
evlilik ve tatil sana farklı bir enerji katmış. hiç eksilmeden çoğalması dileğiyle…
hatice merhaba benim de babamların bahçesi var ve her gittiğimde ne kadar büyüdüklerini gözlemek dalından koparıp yemek harika.meyveler de aynı şekilde tabii serçelerden önce yiyebilirsek:)
Hatice Merhaba
görüntüler o kadar hoşki böyle dalından taze ve hormonsuz sebze ve meyve yemeyi çok özlemişiz.Kolay gelsin
http://www.ebrununyemekleri.azbuz.com
bana bır seylerın sonucunda senı odullendırecegım deselerdı 🙂 …..
hatıcenın yanında bahce ısterdım…. gercı “babanın bahcesı … ” olmus senın olan…
sana yakın…. sevgılı annene yakın olan…bır bahce ısterdım…kazanın basında mısır yerken muhabbet etmek ıcın…yada topladıgın domates ve patlıcanlarla ne yapabılırız demek ıcın….
sevgılı umranın adını koydugu “gercek hayat” sevenlerın ve sevdıklerınle mutluluk getırsın sana….. bıze orada olmasakda o anı yasattıgın ıcın tesekkurler canım…
Her iki Selin, haklısınız öyle oluyor, bir de başka birine bahsediyorsanız karışmasın diye mecburen annemlerin-bizim ayrımı yapmaya başlıyorsunuz.
Nazifecim, hoşbulduk, eller de babama ait.
Ececim, sağolasın, çevremdekiler artık benden daha istekli fotoğraf çekmeye. Herkes “onu çektin mi? Bunu da çekelim mi” diye sormaya başladı 🙂
Sibelcim, dayın çok güzel söylemiş gerçekten. Ben de bahsettiğin konularda hüzünlendikçe çevremdekiler benimle alay ediyorlar:)
Zeynepcim, inşallah içimden geldiği kadar etrafıma da yansıtabilirim o zaman. Meyve ağaçlarını ben de çok seviyorum ama sanırım onlara bakmak daha zor olduğu için ekmedi bizimkiler. Ege’de gördüğüm incir ağaçlarının meyveleri de minicik de geçen hafta, belki sizinkiler de onlarla beraber olgunlaşır.
Hande gerçekten büyük bir nimet. Dalından kopardığınızda aldığınız koku bile en iyi pazardakinden daha değerli hale getiriyor minicik bir domatesi.
selam, ne şanslısınız bahçenizden taze sebze meyve yemek. İnsanın onları toplarken bile aldığı haz yaşamda hiç bir manavda bulamıyacağı bir duygudur. Manavdan aldığınız ürün en iyisi bile olsada
Haticecim, haklisin gercekten duzen konusunda. Ama bence annenin onemi buyuk ama kizin da icinden gelmeli, insanin yapisinda olmasa annesinin duzen delisi olmasi hic bir seye yaramiyor:) Sebzeler harika, biz de kiraz domates ekmistik baharda. Bahceden toplayip bir baska oluyor. Bir de incir, seftali ve kiraz agaclarimiz var. Hala bekliyoruz incirlerimiz buyusun diye ama olmayacak galiba. Artik yesil yesil toplayip recel yaparim herhalde.
Sevgiler…
Annemin Sable Biskuvisi
http://zeynebinmutfagi.blogspot.com
Hatice’cim hoşgeldin.
Ne güzel, bahçeden toplanmış taze taze meyve ve sebzeler.Çok şanslısınız 🙂
Ümran’ın yorumu ve senin cevabın çok hoş, evlendikten sonra dayımla ilk telefon konuşmamı hatırlattı bana.Dayım, işte gerçek hayat şimdi başlıyor senin için, sana yeni hayatında başarılar dilerim demişti:)Evlendikten sonra gerçek hayat başlıyormuş gerçekten, aylar yavaş yavaş geçtikçe bunu daha iyi anlıyor insan.Eylül’de ilk yıldönümümüz olacak ama hala burada evlilikle (babaevi, anne sofrası vs) ilgili yorumları okuduğumda hüzünleniyorum.Herkeze mutlu, huzurlu, sağlıklı ve başarılı bir “gerçek hayat” diliyorum 🙂
sevgilerimle
merhabalar,
hoşgeldin haticecim…
yeni postunu gördüğüme çok sevindim,
cnm, nerdeyse kahvaltının bile fotosunu görmek ister olduk,,:)
Hoşgeldin Haticecim,
Babanların ne güzel bir sebze bahçesi var öyle, sebzeleri dalından yemek kadar güzel birşey olamaz. Patlıcanları tutan eşin mi :)) merak ettim doğrusu 🙂
Ben de üstteki yoruma katılıyorum. Evlendikten sonra ailene misafirliğe gidiyorsun, annemin, babamın evi, onların bahçesi oluyor gittiğin yer birden..
İnsanın kendi yetiştirdiği sebzeleri elleriyle toplayıp pişirmesi de başka bir zevk olsa gerek..
Çok güzel görüntüler, paylaştığın için teşekkürler..
selin (www.selincaglayan.com)
bekarken bizim dediğin bahçeye,evlenince babamların bahçesi diyor insan nedense…
bekarken evimiz dediğin yer,evlenince babamların evi olduğu gibi.
Ümran, gerçek hayata hoşbulduk, benimki gibi annesi olanlar için çok zormuş bu hayata alışmak 🙂 Hatta mümkünse “annesi kadar düzenli olamayacağı korkusu yaşayan kişileri kurtarma derneği” kurulmasını talep ediyorum ben:)
Hoşgeldin:)
Maşallah ne güzel sebze bahçeniz var….Taze taze yemek ne güzel…..
Gerçek hayata hoş geldin:)
Kolay gelsin…..
Sevgilerimle,