Çocuklarla beraber yapmak istediğimiz şeyler listesinin belki en başında dünyayı dolaşmak geliyor. Bu yüzden şimdiden yolculuklara alışsınlar diye ufak deneme turları yapmaya karar verdik. Aylar öncesinden skyscanner.com'dan uçak biletlerini, booking.com'dan kalacağımız yerleri ayarladım.
Hedefimiz 2 çocuklu ailemiz için tek bir valizle (!) gidip dönmek olduğu için valiz hazırlama konusunda birkaç kaynağa baktım. En çok işime yarayanlar: http://packinglistonline.com/, http://toolkit.bootsnall.com/how-to-travel-guide/packing-light.html, http://flylady.net/pages/FLYingLessons_PackingList.asp ve http://www.babycenter.com/0_family-travel-survival-guide-ages-2-to-4_65288.bc adresleri oldu.
Birkaç hafta incesinden yanımıza almamız gerekenleri ve tüm rezervasyon onaylarını (gidiş sıramıza göre) bir dosyaya yerleştirdim. Çocuklara yolculukta vermek üzere minik minik hediyeler ayarladım. Ailemize kalacağımız yerlerin bilgilerini e-posta ile yolladım. Ayşe İkbal'e kendi eşyalarını taşıması için çekmeli bir okul çantası, Musab'ın eşyaları için de ayrı bir el çantası ve gideceğimiz günün sabahında hepimizin kıyafetlerini rulo şeklinde sarıp yerleştirdiğimiz bir valiz hazırladım.
Bu gezi daha çok tatil/dinlenme ağırlıklıydı. Daha çok küçük oldukları için onlarca şehir gösterme derdine düşmedik, sadece çok uzun seyahatlar yaparlarsa, farklı ortamlarda kalırlarsa rahat edebilirler mi, onu anlama derdindeydik. Bu yüzden her yeri göreceğiz diye zorlamadık. Bizim gördüklerimiz ve yaptıklarımızdan aklımızda kalanların ilk bölümü:
Yolculukta ilk durağımız Kuala Lumpur oldu. KL'a 11 saatlik bol gözyaşı (Musab) ve sabır duaları (ben) eşliğinde indik. İndikten sonra sevgili valizimizin bizimle beraber gelmediğini ve ne olduğunu bilmediklerini öğrendik. İki sırt çantasındaki eşyalarla otele yerleştik, KL'ın meşhur Petronas Kulelerini gezdik.
En çok bu gezi için çok ucuza aldığımız ikiz çocuk arabamızın kaybolmamış olmasına dua ettik ve belki bir gün yerleşiriz dediğimiz Malezya'nın bizim için çok nemli olduğuna karar verip vazgeçtik.
Ertesi gün sabah valizimizin İstanbul'da kaldığını ve bize 3 gün sonra, biz Endonezya'ya geçince, ulaşacağını öğrendik. Petronas'ın yanındaki alışveriş merkezinden çocuklara 1-2 parça kıyafet alıp Convention Center'da bulunan Aquarium'u gezdik. Otele dönüp çocukları uyuttuktan sonra gelen telefonda, İstanbul'dan bir polis "arabanız nerede?" diye soruyordu. Arabamızı bıraktığımız arkadaşımızın yıkamaya götürdüğü gün çırak tarafından kaçırılıp kaza yaptığını, iki araca çarptığını, arabaya epey bir zarar verdiğini ama Allah'tan kimseye bir şey olmadığını öğrendik. Hepsinde bir hayrı vardır diyerek kendimizi sakinleştirmeye çalışıp çok da gezmeye hevesimiz kalmamış bir biçimde son durağımızı ziyaret ettik.
Biz Bukit Nanas Ormanı'nı bulacağız diye geze geze sonunda Menara Kulesine çıkıp akşam KL'ı izledik.
Son gün otelin şimdiye kadar gördüğümüz en büyük çocuk parkının yanında olduğunu fark edip zamanımızı orada geçirdik. Bu arada babamla mesajlaşıp çocuk parkında olduğumuzu yazdığımda bana "burada park mı yoktu, ne gerek vardı oraya kadar gitmeye?" dedi:)
Ertesi gün daha kısa bir yolculukla Endonezya'ya geçtik. İlk durağımız gün batışının meşhur olduğu Kuta plajıydı. Biz de gün batımının meşhur olduğunu gittiğimizde insanların şezlonglar, portatif sandalyeler ile birkaç dakika içinde akşam olmasını beklemelerinden anladık. Otele döndüğümüzde valizimizden hala haber yoktu…
Merhabalar, websitenizi sıklıkla takip ediyorum. Yemekte ne yapsam diye düşündüğümde yardımıma koşan narin web sitelerinden biri de portakal ağacı. Eşim de turizmci yurtiçinde pek çok yer gezdik ama uzakdoğuyla yıllardır çalışmasına rağmen birlikte gitmek henüz nasip olmadı. Darısı başımıza. Eşim booking.com adresinin çok başarılı ve insanların güvenini çabuk kazanan müthiş bir işletme olduğunu ama otellerden yüksek komisyonlar aldığından fiyatlarının pahalı olduğunu söyler.Kendilerinin uluslararası anlaşmalı daha iyi firmalar üzerinden çalıştığını biliyorm. genelde Aynı oteli daha ucuza verebiliyorlar.
Merhaba, bloglar arasında uzun zamanlardan beri gezinmekte iken birden bire neden ben de yapmıyorum diyerek bu işe başladım. En çok takip ettiğim bloglar olarak sizin de haberdar olmanızı istedim. Belki eksik noktaları görüp beni uyarabilirsiniz de, sonuçta tecrübeli olmak başka bir bakış açısı kazandırıyor insana. Tesekkur ederim…
sa, memlekete geldiğimde kardeşim sitenizden bir tarife bakarken sizi tanıdım. sayfanızı çok beğendim, gezinizi okudum, ve dua ettim Allahım inşallah bana da (her ne kadar gezinizde sorunlar da olsa ) böyle güzel bir aile ver ve bizim de gezmemizi eğlenmemizi mutlu olmamızı sağla. :'(
amin
selam ve saygı ile
Merhaba,bugün bbc de uzakdoğu mutfağını izlerken
hayran kaldım,baharatları sosları rengarenk..
Rick Stein’di sunan ve yemek konusunda deneyimli
biri ve kendi restoranı da var.Aynı sizin gibi…
Sizde yemeğe gönül vermiş ve çok güzel bir yemek
bloğu sahibisiniz ve inşallah bu gezi size farklı mutfakları tanıma fırsatı vermiştir.
Gönülden isterim ki bizimle uzakdoğu mutfağının
hiç olmasa bir kaç yemeğini baharatları ile
paylaşmanız…
masallah sizin cocuklar da bizimkiler gibi. esmer guzeline sarisin oglan. bizde bir ekstra esmer yakisikli daha var ama… biz de amerikadayiz. coluk cocuk uzun ucak yolculugunun ne oldugunu yakinen tecrube ediyoruz yillardir cok sukur. masallah cesaretinize hayran kaldim. beyiniz de cok sabirli ve becerikli sanirim sizin gibi. yoksa cekilmez yani. neyse guzel eglenmise benziyorsunuz. Allah icinize sindirsin. sagsalim gidip gelmisiniz cok sukur.
Merhaba Hatice hn ,
Gezi maceranızı keyifle okudum . Ve çok özendim. Bende, sizin gibi gezmeyi çok seviyorum . İnşallah bana da bir gün sizin gibi eşim ve çocuklarımla gezmek kısmet olur .
sevgilerimle…..
Hatice Hanım yazınızı keyifle okudum.İnternette 1 paragrafı geçen yazılar okunmaz derler ama sizin paylaşımınız gerçekten okuması zevkli olmuş. Küçük bir tavsiye: resimleriniz çok güzel fakat keşke bazıları efektsiz gerçek renginde olsaydı daha da keyifli olabilirdi.
Keyifle okudum, teşekkürler. İnsan gittiği, gördüğü her farklı kültürde, kendisine ne kadar çok şey katıyor değil mi?
Tek çocukla yurdışı gezilerimize bile “nasıl cesaret ediyorsun” yorumları ala ala 2. çocuk için biraz daha bekleyeyim, birkaç yer daha gezeyim de sonra… diye düşünüyordum. Fakat sizin gibi örnelerden feyz alabilirim sanırım.
2,5 yaşındaki oğlumuzla en son Breziyla gezimiz bizi çok çok zorlasa da hiç pişman olmadık. Hemen bir sonraki gezinin planları yapmaya başladık.
Ama ben tek valize sığdıramıyorum eşyaları. Siz iki çocukla nasıl başardınız, bravo!
Gezinin devamını ve kaybolan valizin akıbetini de merakla bekliyoruz.
Sevgiler..
İki çocukla iyi cesaret sizi tebrik ederim.Allah başka ülkeleri de hayırlısıyla gezmeyi nasip eder inşallah.
hakikaten macera olmuş.unutulmaz olmuş sizin için.
çok güzel anlatmışsınız yaşadıklarınızı keyifle okudum uzakdoğuda yaşayan kardeşimin yanına gitmek için cesaret verdiniz bana.açıklamalrınız içinde çok teşekkürler.inşallah daha çok yer görür anlatırsınız benim gibi acaba yapabilirmiyim diyenleri yüreklendirirsiniz.
Anlatsam film olur cinsinden bir seyahatmis
siz gideceğim deyince canım istemişti ama şimdi vaz geçtim… :))
canım ya bu ne maceralı tatil olmuş öyle…ama bişey söyleyeyim en iyisini yapmışsınız canım,sizin için çok farklı bir deneyim olmuş,ailecek yıllar boyu anlatacak birsürü anınız olmuş:))inşallah arabayla ilgili sorunlar da kolayca hallolur.sevgiler..
Merhaba sitemizi devamlı takip ediyorum . Her ne kadar aynı tarz düşünmesek de.ancak sunu merak ettim. Bizim ülkemiz dururken neden Malezya gibi bir ülkeye yerleşmeyi düşündünüz? Orada yasam tarzından dolayı mi?
Merhabalar Hatice Hanim,
Malezyaya geldiginizi gorunce cok sasirdim ve heycanlandim burda okumus ve hala yasamakta olan biri olarak ama keske burdan yada baska bri yerden malezya daha dogrusu guneydogu asya seyahatinizi duyursaydiniz malezya ve endonezya icin bir cok yer onerebilirdim ve belki daha kolay bir gezi olurdu sizin icin…
hakkaten sızı tebrık edıyorum(bu arada esınızı)ama gercekten korkmanın bır alemı yok.cocuklarda kucuk yasta hayatı ogrenıyorlar.ıkbal ıcın buyuk bır macera olmustur.artık sızınde yenı yemek donemınız baslamıstır herhalde.ıyı aksamlar.
hatice cesaretine hayranım yeni yazını görünce çok sevindimben internete her girişimde senin sitene bakmadan yapamıyorum üstelik çok sık yazmadığı nı bilerek
cok gecmis olsun oncelikle,ben okurken strese girdim sizlerin durumunu tahmin ediyorum.yine de boylesine sabirla karsilamanizi takdir ettim…
guzel yerler oralar ama cidden nem ve sicak nefes aldirmiyor,biz de gezmistik 3 yil once.havaalanindan cikinca yuzume vuran sicagin yakisini hala hissedebiliyorum:)bi de heryerde buz gibi acilan klimlarin dondurucu soguklugunu:)
devamini merakla bekliyoruz..
sevgi selamlarimla.
🙂 Biz(eşim ve ben) iki çocukla 1 saatlik yolculuğa zor karar verbildik ki o yol bize uzun geldi. Eve dönene kadar eşim tatile gidilecekse çocuksuz gitmenin faziletlerini anlattı:) Ben de zorlandım ama yine de çocuklarımla, her seferinde daha uzağa yolculuklar yapabilmeyi ümit ediyorum:) Her zaman ki hoşluğun ve ayrıcalığınla yazmışsın gezinizi:) Sen çok yaşa:)
SA Hatice,
Sizde bizim gibi gezmeyi seven bir ailesiniz.
İmkanlar el verdiği sürece kendinizi kesinlikle bu zevkten mahrum bırakmayın.Ben 5yıl Hong Kong da yaşamış olmamında avantajıyla uzak doğuda malezya dahil bir çok ülkeyi çocugumla gezdim.Oğlum 4 aylıktı biz gezmeye basladık suan 5 yaşında.MAlezyayla başlamakla çok iyi yapmışşınız.Yılar once Türkiyede gıda etiketlerine Helal damgası gundeme geldiğinde malum kesimden sesler yükselip Türkiyeyide Malezya gibi yapmaya çalışıyorlar demişlerdi.
Ben malezyaya daha ilk gidişimde dedimki keşke bizde malezya gibi olabilsek.Hiç kimse inancı yada giyim tarzı veya tercıhleri sebebiyle eleştirilmez ve tacizkar bakışlara uğramaz.
Gıdalar zaten en lüx restaurantlardan fast food zincirlerine kadar ‘Helal’ veya ‘non helal’ sertifikasına sahip.dolayısıyla Bu konuda asla sorun cekilmez.Tek problem seninde dediğin gibi nem ve sıcak.Ama O palmiye agaçları ormanları o tropik havası beni çok etkilemişti.
Benim size tavsiyem bir sonraki malezya gezisinde Kuala Lumpurdan bir araç kiralayıp çoçuklarla bile olsa Kuala terengganu ya kadar geerek gitmeniz.7-8 saat sürer ama Malezyanın tadını çıkarırsınız.Hatta eger kendınıze 10 gün ayırırsanız ordan Sabah tarafına geçip Kota Kinabalu adalarını gezin derim.Biz iki aile 3 çocukla zorda olsa güzel anılarla dönmüştük.
Sevgiyle kal…
hakkınızda hayırlısı böyleymiş diyelim 🙂
daha yazıyı bile okumadım heyecandan nasıl sevindim yeniş bir paylaşımınıza anlatamam.. sizi çok çabuk özlüyoruz… tektek okuycam hepsini…
merhaba. ben de geçen yaz 1 aylığına 2 bebekle (biri 3 diğeri 2) ingiltereye gitmiştim.üstelik arabamız, kalıcak 1 oda dairemiz gibi süper imkanlar vardı. londra tam çocuklu ailelere göre. ama her ne kadar bebek arabası ve kiraladığımız araba olsa da onları taşımaktan fıtık oldum. bundan sonraki seyahatlerimde çocuklar ilkokula başlamadan onları götürmemeye ve eşimle gitmeye karar verdik.ingiltere seyahatinde bir çok şehri gezdiğimizde tek aplayan ve mızmızlanan çocuklar bizimkilerdi. tüm avrupayı gezmeme rağmen yabancı çocuklar hiç ailelerine mızmızlanmıyorlar ve yürüyorlar. biz de eşimle çocuklar mızmızlanmayı bırakıp yollarda yürümeyi öğrenmeden gitmelerini istemiyoruz.
bu arada lütfen gittiğiniz uçak şirketini de yazarsanız çok mutlu olacağız. aynı şirketi biz de kullanmayalım.
arabanıza çok üzüldüm. ama sabrınız süper. eşimle ben sırf bu yüzden epey tartışabilridik çünkü. ve hatta gittiğim seyahat burnumdan gelebilirdi.
zor olan şeyler hatırda kalır
selamm …. bayıldım yolculugunuza …….
herşey gonlunuzce olsun ……….
http://www.annebal.blogspot.com
Anlatımın çok hoştu..çocukla biryerlere gitmek zor biliyorum.Bizde iki çocukla ege turu yaptık her gittiğimiz yerde muhakkak çocuk parkındaydık. Tatilden dönünce eşim resimlere bakalım dediğinde bir de ne görelim hep çocuk parkı resimleri :)))
Maşallah diyorum size.bir türlü çocukla tatile gidemeyen ve çocuğunun büyümesini bekleyen bir anne olarak.sizden güç aldım.izin alıp bende kaçmalıyım başka parklara:))))))))
:=))) Macera dolu yazınızı tebessümle okudum.Babanızın mesajı özellikle:)) Güzel bir tatilmiş gerçekten.Bol maceralı,eğlenceli,keyif dolu…Aile ile geçirilen her saniye paha biçilemez bence.Sevgiyle kalın.
İyi günler Hatice Hn
Sizinle aynı dünya görüşünü paylaşmasakta Portakal Ağacını ilgiyle izliyorum.Bir kadın olarak hangi konumda olursa olsun pes etmemenize her4 zaman bildiklerinizi insanlarla paylaşma azminizi ve medeni cesaretinizden dolayı sizi kutlarım.Umuyorumki bu yazılarınız ve yaşam felsefeniz birçok kadına cesaret veriyordur.Selam ve sevgilerimle
Babanız süper yorum yapmış…(büyüklerin her zamanki verdikleri tepkiyle)Büyük ihtimal sizin iki çocukla böyle bir geziye gitmenizi istememelerinden kaynaklı bir cevap 🙂
birde sabır taşı olmuşsunuz….her şeyde bir hayır vardır..araba kazası valiz….ama çok cesaretliymişsiniz..kendimi düşündüm bir anda iki çocukla ve valizsiz yabancı bir şehirde yapabilirmiydim diye…sizi tebrik ediyorum…
ben tüm bu yazılanlar arasında tek bavul olayına takıldım….
benim için pek mümkün değil sanırım…
selamün aleyküm hatice hanım. hakikaten birkaç günlük bir tatilden çok bir macera olmuş geziniz. benim de 2 yaşında bir oğlum olduğu için anlayabiliyorum çocuklu yolculuğu. yalnızca şehir dışına çıkarken bile çocukla iki valiz oluyor. hava ısınır, ya da soğursa diye, çocuk bezleri ve biberonlarla.
ben de zorlansam bile fırsat yaratmaya çalışıyorum oğlumla yolculuğa çıkmaya ta üç aylık bebekliğinden beri. çünkü yurt dışında doğmuş ve babamın işinden dolayı türkiye yurt dışı hattında sık gidip gelmiş biri olarak söyliyebilirim ki bu çocuğa çok farklı hatıralar, özgüven, sık valiz hazırlamaktan gelen bir pratiklik, olayları daha geniş ve farklı bakış açılarından değerlendirebilmek gibi özellikler kazandırıyor. tabi anne de çok şey öğreniyor çocukla beraber.
bebek için ilerde hatırlamayacak bunları diyoruz ama bilinç altında kalıyor bu gezilerin izleri. ve gerçekten karakterini etkiliyor. ve bunu yalnızca herkesin imkan bulamıyacağı çocuğunla yurt dışına çıkmak olarak görmeye gerek yok. bebeğini alıp otobüsle karşı yakaya arkadaşına gitmek bile bir macera işte.
macera kelimesini sık kullandığımın farkındayım. bu kadın da takmış buna deyip gülebilirler ama çocuklu hayat tek başına bir macera zaten. babadan çok annenin hayatı değişiyor bir şekilde. ve böyle düşününce daha eğlenceli oluyor işler.
ben de yazınızı okuyunca gülümsedim ve biraz uzunca içimi döktüm sanırım, belki gereksiz yere. yine de teşekkür ederim kıymetli zamanınınızdan ayırıp anılarınızı ve tecrübelerinizi bizimle paylaştığınız için. bir gülümsemeden fazlasını düşündürüyorsunuz ve sonuçta sizin yazınızdan daha uzun bir yorum yazdırabiliyorsunuz.
çocuklarınız ve ailenizle nice mutlu mesut yıllara ve gezilere.. allah a emanet olun
Nerelerde kaldı diye düşünülerek hergün kapısı çalınan bir komşu gibiydiniz benim için. Yazınızı ve gezi fotoğraflarınızı görünce anladım neden ortalarda görünmediğinizi. Bu kadar tersliğe rağmen yine de iyi yapmışsınız diyor gezilerinizin devamını bekliyorum 🙂
Merhabalar
Her seye ragmen umarim hos bir gezi olmustur.Genelde ilk cocuklu seyehatlerde boyle aksakliklar oluyor bende 2cocukla gezmenin anlamini cok iyi biliyorum Belcika Bruge gezimizde bende cooook sabir dilemistim:) Vatikana gittigimizde yuzlerce kisilik sirayi bekledikten sonra dondurma krizine girmisti kizim:))
Acizane tavsiyem cocukla gittiginiz yerlerde ilk is ustu acik arabalarla yapilan sehir turlarina katilmak olmali diyorum cunku rahatsiz olmuyor cocuklar;ayrica 2 ayri baston araba sizin hareket imkaninizi genisletir.Benimde bir gezi blogum var ama henuz paylasmakta kararsizim gene de ortak deneyimlerin cok onemli oldugunu dusunuyorum.Selamlar…
hoşgeldiniz hatice hanım.seyehat etmek,farklı kültürlerle tanışmak çok hoş…hz allah ailenizle hayalinizdeki her yere gitmeyi nasip etsin…
cok guzel bi karar vermissiniz… cocuklar yuzunden hayatin kisitlanmamasi gerektigini dusunenlerdenim…babalarrrr ve kizlari :))…bizde kizimla yaklasik 10 saatlik guney afrika-ist ucuslari yapiyoruz,onlar artik kucuk dunyanin cocuklari alismaktan baska secenekleri yok 🙂 umarim karsilastiginiz kck aksakliklar bir sonraki planlarinizi olumsuz etkilemez…
benimde 4 ve 1bucuk yasinda iki oglum var.Yillardir amerika belcika veya turkiye turlari atiyoruz, ben ben genelde yalniz gidiyorum iki cocukla..
cesaretinize ve motivasyonunuza hayran kaldim.Rabbim insallah daha buyuk belayi basinizdan savmistir.Ben yinede tek valizle gidemezdim herhalde.Iyi tatiller..
hoşgeldiniz
okurken keyifli ancak sizin için
zor olmuştur eminim ki sabrınızdan
dolayı bende tebrik ederim
ben 2ufaklıkla ayvalığa git
tim burnumdan geldi ama yine
giderim herhalde uslanmam
ben geçmiş olsun
selamlar ,canan
aman Allah ım gerçekten gerçekmiş meğer geziniz.inanmıyorum ya.ben hamileyken göze alamıyorum.ve gözümü korkutuyolar şimdi bol bol gez ilerde gezemicen diyolar. TEBRİKLEEEERRRR….
Tebessümle okuduğum yazılarınızdan biri,maaşAllah dedim ,güldüm,tüh tüh dedim,helal olsun ooooh ne iyi yapmışlar gezmişler dedim,Allahtan tek valiz hazırlamışlar birden fazla valizde kaybolabilirdi bunada şükür dedim,herşeye rağmen hoşgeldiniz hamdolsun sağ salim geldiniz. Ve bu güzel gezinizi bizlerle sanki en yakınızmışız gibi paylaştınız :))
hatice hanım benimde üç çocuğum var.onlarküçükken sokağa bile çıkamazdım.meğer yersiz korkularım yüzünden hayatı hep ıskalamışım.şimdi en büyük onbeş yaşında.beşyıldır yurtiçi gezileri yapıyoruz belki ilerde yurtdışınada çıkarız nasip.sevgiyle kalın
iki çocukla oralara gitme cesaretınızı tebrık ederım benım 1 yasında oglum var 1 saatlık yola bıle onun durmayacagı dusuncesıyle gıtmıyorum
::))) GEZİNİZE EN “BABA YORUMU” BABANIZ YAPMIŞ..
s.a hatice hanım hoş geldiniz bi hayli zor geçmiş hangisi için geçmiş olsun diyeyim bilemedim ALLAH ailenize sağlık versin gerisi yerine gelir nasılsa sıkmayın canınızı
siz hoşgeldiniz de valiz nerde acaba:) sanırım herkes valizleri merak ediyordur… dizi film gibi valizler bidahaki bölümde ortaya çıkacak mı? heyecanı seven cesur insanlar..ben benim ufaklıkla sokağa çıkmaya korkuyorum sizin çocuklarınız çoookkk uslu olsa gerek:)… maşallah…
2 çocukla seyahate çıkmak büyük cesaret, bir de turla gitmek yerine küçük bir çanta alıp kendi planını yapıp çıkmak daha büyük bir cesaret. Bu şekilde kendim plan yapıp gezmeyi daha çok severim ama çocukla bilemiyorum:) devamını bekliyoruz…www.masaldan.blogspot.com
1 valızle 3 ulke bana ne kadar uzak cok cesaretlısın hatıce:)her turlu aksılıge ragmen guzel bır gezı olmus ne guzel..
s a hatice hanım gerçekten maceralı bir tatil geçirmişsiniz diyebilirim çocuklarla gezmek zor olsa gerek yinede farklı ülkeleri görmek çok güzel oğlunuzda büyümüş maşaallah bu arada yeni tarifleri sabırsızlıkla bekliyoruz
Canım yaa çok aksilik yaşamışsınız ama yine de iyi gelmiştir bu gezi eminim. Hoşgeldin Hatice’cim:))