2003 yılında Portakal Ağacı beni temsil ediyordu, Meryem ise o ağacın can suyuydu… 10 sene öncesinden takip edenler onu ilk bu fotoğraflarla tanıdılar. Onun minik ellerinin fotoğrafını yabancı bir fotoğraf blogu yarışmasına yollayıp “haftanın fotoğrafı” seçilince iyi fotoğraf çekebileceğime inanıp bir blog açmaya karar vermiştim…
en çok sevdiğim iki şey meryem ve yemekler demiştim…
onun gösterilerinde ağlayıp “anne olsam herhalde bir insanı en fazla bu kadar sevebilirim” diye düşünmüştüm…
Onun annanesinin mutfağında ne kadar keyif aldığını görünce “ben de çocuklarıma mutfağı dağıtmaları için izin vereceğim!” demiş,
en çok onunla çektiğim fotoğrafları sevmiştim…
Teyzesinin bir tanesi Portakal Ağacı ile birlikte büyüdü, güzeller güzeli bir genç kız ve abla oldu. Ama en çok bana harika bir arkdaş olmasını sevdim onun… Canım Meryem’im hep gülsün güzel yüzün, etrafında hep kıymetini bilenler olsun teyzesinin şekerparesi!